Ieder mens heeft zijn valkuilen en periodes in zijn leven dat het minder gaat. Onze menselijke neiging is om negatieve emoties niet te willen voelen. Daarnaast leven we in een maatschappij waarin we veel ballen in de lucht moeten houden waardoor we klachten niet tijdig signaleren of serieus nemen. We komen dan pas aan onszelf toe als het niet meer gaat: we zijn overspannen, burned-out, depressief, hebben paniekaanvallen of andere angstklachten. Je belandt dan in de GGZ waar je weliswaar goede professionals treft, maar waar ook veel nadelen aan kleven: lange wachttijden, je krijgt een 'diagnose', je moet in een behandelprotocol passen en het kost veel tijd en geld.

Dat je tot hier bent blijven lezen betekent dat jij tot mijn doelgroep behoort. Het vergt moed jezelf recht aan te kijken in de spiegel en te besluiten: ik wil meer met mezelf/dit leven en ik ga hulp zoeken. De meeste mensen geven toe aan het stemmetje dat de boel relativeert als puntje bij paaltje komt. Jij bent nu hier en alleen al daarmee bewijs je jezelf een grote dienst: je hebt stap één van ACT deels genomen: het erkennen van moeilijke gevoelens die in je leven, in plaats van ze te vermijden of weg te drukken.